Değerlendirmek

Annemde boş durmayı sevmeyen yoktan var etmeyi sever.Bende atılıp bir köşede durmasını sevmem sizlerle bir şey paylaşmak isterim. Oğlum olduğunda örgü bebek battaniyesi örmüştü uzun süre elimizde kaldı ne vermesine kıyabildim nede söküp değerlendirmek .Ama kestim desem ,yanında bir yelek ve hırka evde bulunan kırmızı bir hurcu da söküp tekrar diktim .İnanın 15 sene kim alırsa onun elinde kalıyor. Kim alırsa da üzerindeki parçaların anısıyla daha da değerleniyor.Bunu anneme  ilk önce kestim dediğimde keşke birilerine verseydin dedi yüzü biraz değişti .Son haline görünce çok sevindi işte o yüzdeki gülümseme yok mu her şeye değer.